Geloven als een kind

"Luister goed! Ik zeg jullie: als jullie niet veranderen en gaan geloven als een kind, zullen jullie het Koninkrijk van God niet kunnen binnengaan. Mensen die net zo willen zijn als een kind, zijn de belangrijkste mensen in het Koninkrijk van God. – Mattheüs 18:3 en 4

Kennen jullie ook de worsteling met deze tekst? In mijn leven heb ik me regelmatig afgevraagd wat ik me hier nu precies bij voor moet stellen. Het is toch juist de bedoeling dat we volwassen worden in ons geloof? Waarom zegt Jezus hier dan dat we moeten geloven als een kind?  

Mensen die jonge kinderen hebben (of hebben gehad) zullen herkennen hoe mooi het is dat je soms ‘kwartjes’ ziet vallen als je iets uitlegt. Het zijn sponsjes die opnemen wat jij ze uitlegt, en je ziet dat ze die uitleg in de praktijk gaan brengen. Als we een grapje aan Nienke uitleggen, gaat zij op den duur precies hetzelfde grapje maken op precies het juiste moment. Ze leren begrijpen hoe iets in elkaar zit en maken het zich eigen. 

Maar hoe ouder je kind wordt, en zeker als je te maken hebt met die stugge en eigenwijze volwassenen, hoe moeilijker het wordt om ze iets uit te leggen waar ze open voor staan. Zij (en wij) zijn vaak zo overtuigd van hun eigen gelijk dat je flink aan de bak moet om tot ze door te dringen. Zou dat het kunnen zijn waar Jezus het over heeft? 

Een volledig vertrouwen en een compleet openstaan voor wat God tot ons wil zeggen? Geen eigen wijsheid die in de weg staat, geen vooringenomenheid, geen (voor) oordelen.. gewoon volledig geloven wat je gezegd wordt. Ik vind dat nog wel eens lastig, zeker als God een mens in mijn nabije omgeving gebruikt om mij iets duidelijk te maken. Dan is het dus de uitdaging om je hoofd niet op te richten met een blik vol weerstand en wantrouwen, maar om je blik met een open en ontvankelijke houding op te richten in de wetenschap dat Hij precies geeft wat ik nodig heb. Dat is wat ik vandaag ook wil doen. Ik wil geloven als een kind.

Ilka