Een nieuw lied

Anderhalve week geleden was ik bij een uitvaart, waarbij Surinaamse dragers aanwezig waren. Ik had geen idee wat ik me er bij moest voorstellen, maar op voorhand begreep ik al dat het anders zou zijn dan anders. Zo moest de kist van tevoren worden dicht gemaakt, omdat er flink beweging in zou komen.  

Er was ook een band bij, een soort kleine fanfare. Ze begonnen met een gezang, dat ik niet kende. Zodra ze begonnen te zingen merkte ik dat het ging over een Hemelse Vader en het Vaderhuis. Dat was verrassend, niet alleen door de uitvoering, maar ook omdat de overledene weinig tot niets met God had. Niet veel later gingen de dragers swingend op weg, onder begeleiding van liederen die we ook op zondag in de kerk zingen: God van trouw en Wij zijn hier bijeen in Jezus’ naam. Ina en ik keken elkaar aan: wat bijzonder! We waren zo’n beetje de enige twee die meezongen.

Ik zag dat mensen er op aansloegen, begonnen mee te bewegen. Ik moest denken aan Psalm 98, die begint met: Zing voor de Heer een nieuw lied. Ik stelde me voor dat dit zo’n nieuw lied was. Niet de inhoud, maar wel de manier waarop het werd gebracht. En hopelijk was het dat ook voor de aanwezigen. Ik hoopte dat ze de teksten hoorden, en zouden denken: geloof hoeft helemaal niet streng of stoffig te zijn. Dat ze er een nieuwe, frisse blik op kregen. Dat er iets geraakt mocht worden.

Een nieuw lied. Ook omdat God oneindig meer veelzijdig is en veelomvattender dan wij kunnen bedenken of beseffen. We hebben allemaal een bepaald beeld van God. Mag daar soms eens even aan geschud worden? Of hou je het liever zoals het nu is? Willen we een nieuw perspectief ontvangen? Meer openbaring krijgen? 

We mogen nog zoveel ontdekken van onze Heer. En misschien kun jij, op jouw geheel eigen wijze, met jouw eigen lied, precies die ene kant van Gods veelomvattende karakter en wezen laten zien. 

Martijn