God, de Vader

Onze God is een bijzondere God. Behalve dat we geloven dat Hij, in tegenstelling tot andere goden, wél bestaat, is er nog een belangrijk verschil met andere goden: onze God is tevens een Vader. Waar andere godsdiensten één of meerdere goden op grote afstand hebben, die ergens ver weg beschikken over je lot, is onze God naast almachtig en ontzagwekkend ook een God van dichtbij. En bovenal: een God van relatie. Want een Vader impliceert relatie, verbinding. 

God heeft ons geschapen als relationeel wezen. Ons brein is erop gericht om verbinding te maken. Zo zijn we gemaakt. Allereerst met je eigen vader en moeder. Daar heb je eten en drinken en onderdak van nodig, maar bovenal: liefde. Dat betekent: weten dat je er mag zijn, geaccepteerd worden zoals je bent, waardering voor jou als persoon.

Zelfs Jezus had bevestiging nodig van Zijn Vader. Nadat Hij gedoopt is in de Jordaan, voordat Zijn bediening aanvangt, spreekt God vanuit de hemel: dit is Mijn geliefde Zoon, in wie Ik een welbehagen heb. Via Jezus zegt Hij dit ook tegen jou. 

God als Vader. Als je beeld van een vader vooral gevormd is door minder goede herinneringen, bijvoorbeeld door je aardse vader, dan kan dat best lastig zijn. Je kunt dan bedenken dat het beeld van God als vader, en dus als man, eigenlijk incompleet is. Er staat in de Bijbel dat God de mens schiep naar Zijn evenbeeld. De mens dus, en dat was net zo goed een vrouw als een man. Interessant is ook dat het Hebreeuwse woord voor geest, ruach, vrouwelijk is. God, de Heilige Geest, de trooster, wil dus ook als een moeder voor je zijn.

Zoals je van je aardse vader en moeder bepaalde karaktereigenschappen hebt gekregen, dingen hebt meegekregen en hebt geleerd, zo draag jij ook de nalatenschap van God in je. Welke nalatenschap heeft God in jou gelegd? Welke karaktereigenschap(pen) heb jij van de Vader gekregen? En welke dingen mogen nog tevoorschijn worden geroepen? 

Martijn