Eerst connectie, dan correctie

Voor sommigen van jullie zal dit wellicht een bekende term zijn. Ik heb het geleerd van een podcast over opvoeding. In mijn zoektocht hoe ik als ouder omga met mijn kinderen kan ik wel wat hulp gebruiken. Waar doe ik goed aan? Wat werkt wel, wat werkt niet? Hoe kan ik een einde maken aan ruzies in het gezin? Waarschijnlijk heeft iedereen die kinderen heeft dezelfde vragen die af en toe voorbij komen, en vast nog heel veel andere vragen. De oneliner ‘eerst connectie, dan correctie’ heeft me tot nu toe al regelmatig geholpen. Eerst in de verbinding komen, aandacht hebben voor mijn kind ondanks wat er fout ging. En pas als er ruimte is, als we in de verbinding zijn, het gesprek voeren over bijv. onacceptabel gedrag. En daar kan best wat tijd overheen gaan. 

Als ik kijk naar Jezus, dan zie ik dat hij dit voorleeft. Ik zie nergens dat Jezus mensen corrigeert zonder met ze in verbinding te komen. Hij werd er regelmatig raar om aangekeken. Hoe kon hij nou gaan eten bij iemand die zo zondig leefde als de tollenaar Zacheüs. En toch is dat wat hij deed. Hij liep midden in een menigte mensen, stond stil bij de boom waar Zacheüs in zat en riep hem omdat Hij bij Hem in huis wilde verblijven. En dan lezen we “En hij (Zacheüs) haastte zich en kwam naar beneden en ontving Hem met blijdschap.”

Dat is wat aandacht hebben voor iemand en in verbinding komen doet. Als je je gezien voelt, en volledig geaccepteerd weet, dan geeft dat vreugde. En dan kun je openstaan voor wat de ander jou misschien te leren heeft. Want dan voel je dat het hart van de ander niets anders dan goeds met jou voor heeft. Dat is wat Jezus had, Hij had niets dan goeds voor ogen voor Zacheüs en voor alle anderen. 

Laten we samen leren om de verbinding aan te gaan, om oog te hebben voor de ander, in wat voor omstandigheden diegene zich ook bevindt. En laten we zonder oordeel met liefde kijken. Als die ander dat voelt, dan ontstaat er ruimte om samen te zoeken naar wat Jezus hart voor ons is. 

Ilka