Een offer

Een aantal weken geleden bezochten we het Nationaal Holocaustmuseum in Amsterdam. Het blijft een onvoorstelbare en indrukwekkende geschiedenis. Niet alleen vanwege de verschrikkingen, maar ook als je ziet hoeveel sommige mensen riskeerden voor het redden van anderen. Via de Hervormde Kweekschool, waarin het museum deels is gevestigd, werden honderden Joodse kinderen in het geheim naar onderduikadressen gesmokkeld.

Mensen hielpen omdat het familie betrof, of lotgenoten uit hun eigen volk — maar ook buitenstaanders zetten hun leven op het spel, puur uit onbaatzuchtigheid. Dat was bepaald niet zonder risico. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het in die tijd geweest moet zijn. 

Onbaatzuchtigheid is in onze maatschappij nou niet iets wat bovenaan ons prioriteitenlijstje staat. En dan lopen wij nog niet eens gevaar. Als we eerlijk zijn is onze afweging om iets wel of niet te doen vaak gebaseerd op wat het je oplevert. We zijn best bereid ons in te spannen, zolang er iets tegenover staat. Veel van wat we doen, doen we omdat we er beter van worden.

Het ultieme offer, de hoogste vorm van onbaatzuchtigheid, werd gebracht door Jezus. Hij gaf alles, namelijk zichzelf, voor ons. Zoals Paulus schrijft in Romeinen 15: Hij leefde niet om zichzelf te behagen. In diezelfde brief worden ook wij opgeroepen om onszelf als een Gode welgevallig offer te geven, om Hem na te volgen.

Maar als dat ultieme offer al is gebracht, wat hebben wij dan nog te geven? Onszelf. Niet om iets toe te voegen aan wat Jezus heeft gedaan, maar als antwoord van dankbaarheid. Om, in Zijn Geest, in navolging van Hem te leven — hoe onvolmaakt ook. Voor de één betekent dat: tijd geven. Voor de ander: iets van je bezit. Zonder dat je er per se iets voor terugkrijgt.

Dat kan ook binnen de gemeente. Er zijn velen die een taak vervullen die niet in het oog springt: stoelen klaarzetten, de beamer bedienen, koffie zetten, het Avondmaal voorbereiden, kinderdienst draaien, optrekken met tieners, een pastoraal gesprek voeren, meebidden. Dat doe je niet omdat het je iets oplevert. Soms kost het je juist iets. Dat mag ons antwoord zijn op Zijn offer. Wat heb jij te geven?

Martijn